دلایلی که باعث میشوند کاشت ایمپلنت دندان ناموفق باشد

ایمپلنت دندان یک پیچ فلزی کوچک است که با عمل جراحی در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد تا بر روی آن تاج دندان مصنوعی متصل شده و جایگزین دندان شود. نرخ موفقیت ایمپلنت بسیار زیاد است اما باز هم در برخی افراد ممکن است این درمان با شکست مواجه شود. تخمین زده می‌شود حدود 5 تا 10% از دندان‌های ایمپلنتی ناموفق هستند. (توصیه میشود مقاله لمینت دندان را نیز مشاهده کنید ) این عدم موفقیت ممکن است ظرف چند ماه پس از کاشت دندان و یا چندین سال بعد مشخص شود. اگر می‌خواهید ایمپلنت بکارید یا در حال حاضر ایمپلنت دارید باید چیزهایی در مورد ناموفق بودن درمان و عوارض احتمالی آن بدانید.

 

 
 بیماری لثه
داشتن لثه سالم معیار مهمی برای جراحی ایمپلنت است. در صورتی که بیماری لثه داشته باشید نمی‌توانید ایمپلنت بکارید بلکه باید پیش از آن، مشکل لثه را حل کنید. بیماری لثه به التهاب یا عفونت لثه گفته می‌شود که باعث تخریب بافت لثه و استخوان فک می‌شود. در صورتی که این عفونت درمان نشود ایمپلنت را احاطه کرده و باعث شکست درمان می‌شود. در صورتی که عفونت لثه دارید حتماً به دندانپزشک مراجعه کنید.
 
سیگار کشیدن
سیگار کشیدن یکی از عوامل ناموفق بودن درمان ایمپلنت است چون باعث محدود شدن جریان خون در لثه و کند شدن فرآیند التیام بافت‌ها می‌شود. چندین پژوهش نشان داده‌ اند میزان عدم موفقیت درمان ایمپلنت در افراد سیگاری 20% است. البته باید بدانید اگر سیگاری هستید به این معنی نیست که نمی‌توانید ایمپلنت بکارید بلکه باید بهداشت دهان را به خوبی رعایت کنید و سیگار را ترک کنید . اگر نمی‌توانید حداقل باید سیگار را یک هفته قبل از عمل کنار بگذارید و حداقل تا دو ماه پس از عمل نکشید.
 
کم بودن استخوان فک
موفقیت درمان بستگی زیادی به کیفیت و حجم استخوان در محل کاشت ایمپلنت دارد. در صورتی که استخوان سالم به اندازه کافی وجود نداشته باشد نمی‌تواند ایمپلنت و فشار وارد بر آن را تحمل کند بنابراین درمان با عدم موفقیت مواجه می‌شود. تحلیل رفتن استخوان در افرادی که پوکی استخوان دارند اتفاق می‌افتد. در این وضعیت تراکم استخوان کاهش یافته و استخوان‌ها شکننده می‌شوند بنابراین خطر شکستن آنها بیشتر است. عفونت شدید لثه نیز باعث تخریب استخوان فک می‌شود. همچنین در صورتی که مدت زیادی از کشیدن دندان گذشته باشد استخوان تا حدی باز جذب شده و کوچک می‌شود.
 
برخی داروها و مشکلات پزشکی
در صورتی که دچار نوعی بیماری خود ایمنی باشید یا بیماری‌هایی مانند آرتروز روماتیسمی (روماتیسم) یا دیابت داشته باشید بدنتان در التیام بافت‌ها مشکل داشته و به کندی این کار را انجام می‌دهد. کند بودن سرعت التیام یافتن بافت‌ها می‌تواند مانع جوش خوردن استخوان فک به ایمپلنت شود. به فرآیند جوش خوردن استخوان به ایمپلنت دندان، یکپارچگی استخوان گفته می‌شود که امری حیاتی برای موفقیت ایمپلنت است.

همچنین مصرف برخی از داروها می‌تواند احتمال شکست درمان را افزایش دهد بنابراین هر دارویی که مصرف می‌کنید اعم از تجویزی و بدون نسخه، به اطلاع دندانپزشک و جراح دهان برسانید .
تحقیقات دانشگاه مک گیل در سال 2016 نشان داد داروهایی که برای سوزش معده (رفلاکس) مصرف می‌شود رشد سلول‌های جدید استخوانی را کاهش می‌دهد بنابراین بر جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک تأثیر می‌گذارد. همچنین محققان دانشگاه بافلو در سال 2016 مقاله ‌ای منتشر کردند که نتایج مشابهی را در افرادی که داروهای ضد افسردگی مصرف می‌کردند، نشان می‌دهد.
 
ضعف بهداشت دهان
حفظ بهداشت دهان پس از کاشت ایمپلنت اهمیت زیادی دارد و نقش مهمی در موفقیت درمان ایفا می‌کند. در صورتی که محدودیت‌هایی دارید که بر دامنه حرکتی دستان شما در هنگام مسواک زدن تأثیر می‌گذارد یا به هر شکلی در توانایی تمیز کردن دندان‌ها اختلال ایجاد می‌کند، احتمالاً کاشت ایمپلنت برای شما مناسب نیست. در صورتی که بهداشت دهان را رعایت نکنید تجمع پلاک و باکتری‌ها منجر به عفونت لثه در پیرامون ایمپلنت می‌شود. اگر عفونت لثه پیشرفت نماید باعث تحلیل رفتن استخوان فک، لق شدن ایمپلنت و از دست دادن آن می‌شود. همچنین در سایت ncbi.nlm.nih اطلاعات کاملی وجود دارد . 
 
عدم تجربه کافی جراح دهان
همه متخصصان به یک اندازه تجربه و مهارت ندارند. در صورتی که برای کاشت ایمپلنت به جراح کم ‌تجربه مراجعه کنید امکان خطاهای پزشکی بیشتر بوده و احتمال عدم موفقیت درمان افزایش می‌یابد. جراح با تجربه می‌داند چه تعداد ایمپلنت دندان برای پشتیبانی پروتز مصنوعی کفایت می‌کند و محل کاشت و زاویه آنها دقیقاً باید به چه صورت باشد . اگر تعداد ایمپلنتهایی که برایتان جایگذاری می‌شود خیلی کم باشد فشار زیادی بر آنها وارد شده و احتمال شکست درمان افزایش می‌یابد . همچنین جراح باتجربه‌ در بررسی این که آیا شرایط لازم برای کاشت ایمپلنت دندان را دارید یا نه، دقیق‌تر عمل می‌کند. جراح با تجربه کمتر به بافت‌های اطراف صدمه می‌زند و بهتر عمل می‌کند.